Home » Nieuws » Woongroepen » De woongroep: wonen als een rijke in Amsterdam

De woongroep: wonen als een rijke in Amsterdam

door admin

De woongroep: wonen als een rijke in Amsterdam

Wooncoöperatie De Nieuwe Meent moet straks laten zien dat Amsterdammers met een middeninkomen betaalbaar en goed kunnen wonen als ze bereid zijn in een woongroep te trekken. Ze werken aan een nieuw gebouw.

De crisis op de woningmarkt bracht de kerngroep van vijftien initiatiefnemers van wooncoöperatie De Nieuwe Meent bij elkaar. De meeste leden hebben een middeninkomen, te laag om op de vrije markt in Amsterdam een huis te vinden en te hoog voor een sociale huurwoning.

Thijs Witty (rechts vooraan) en Selçuk Balamir (derde van rechts) komen elke zondag bijeen met andere initiatiefnemers van De Nieuwe Meent. BEELD DINGENA MOL

woningdelen, duurzaamheid en diversiteit

“Toch willen wij ons eigen huis kiezen, bouwen, inrichten en vormgeven,” zegt Selçuk Balamir (33), cultuurwetenschapper. Naast hem zit zijn studiemaatje Thijs Witty (32), die in zijn twaalfjarige wooncarrière elf keer verhuisd is en nu dankzij een schappelijke huisbaas goed woont in De Pijp.

Ook Witty is gegrepen door de coöperatieve gedachte. Die kenmerkt zich bij De Nieuwe Meent door woningdelen, duurzaamheid en diversiteit van bewoners.

“Op deze manier kunnen we luxe wonen, wat normaal gesproken in Amsterdam alleen weggelegd is voor rijken.”

De woongroepen, zo zegt Balamir, passen goed bij de trend onder jongeren om niet meer naar bezit te streven. “Je hoeft iets niet te hebben om het te gebruiken. Je kunt ook huren of delen.” Witty: “Onze naam, meent, betekent iets wat je deelt.”

De Nieuwe Meent

Deze maand hoorde De Nieuwe Meent dat zij de ‘tender’ heeft gewonnen voor een wooncoöperatie aan het Archimedesplantsoen. Sinds anderhalf jaar komen de initiatiefnemers zondags bij elkaar om te werken aan een innovatief bouwplan voor een complex met woonruimte voor ongeveer 55 mensen.

Op de begane grond komen dertien sociale huurwoningen. De woontoren biedt plaats aan vijf verdiepingen met 160 vierkante meter bruikbare oppervlakte voor woongroepen met vier tot acht mensen. Op de plint is een lobby, uitmondend in ruimte voor vergaderen, lezen, naschoolse opvang en zo meer. Wassen gebeurt in een gezamenlijk vertrek. Ook is er een garage voor fietsen en een deelauto. Buiten leidt een groen hofje naar een gebouw waar coöperatieve ondernemers een café, buurtsupermarkt of fietsenmaker kunnen runnen.

“Wij willen ook sociale huurders bij de groep hebben,” zegt Witty. ”De wet laat niet toe dat ze onderdeel zijn van woongroepen, en daarom zijn voor hen zelfstandige woningen gemaakt.”

Minder dan 800 euro huur per maand

Daarvan zijn twee types. Witty: “De mini’s van 41 vierkante meter kosten onder de 500 euro en zijn laagbouw en we hebben duplexwoningen van vijftig vierkante meter voor ongeveer 600 euro. De verrassing: doordat woongroepen veel delen, blijft de huur beperkt tot minder dan 800 euro per maand.”

De socialehuurwoningen zien er straks dankzij de plafonds van boven de drie meter uit als gelikte vrijesectorwoningen. Voorzieningen als leidingen en elektriciteit worden voor de buitenwanden gemaakt, zodat reparaties gemakkelijk gedaan kunnen worden. De dragende buitenwanden zijn van hout. Cement of beton wordt geweerd. De constructie laat flexibel gebruik toe, al naar gelang de leeftijd en grootte van de gezinnen.

Wie een idee wil krijgen kan op internet kijken naar de Catalaanse woongemeenschap Laborda.

De doorslaggevende factor bij het winnen van de tender is dat De Nieuwe Meent behalve een mooi concept ook de financiering rond heeft, zeggen Balamir en Witty. De Duitse bank GLS geeft een hypotheek van bijna tachtig procent van de begroting van zo’n 5,2 miljoen euro. De rest wordt opgehaald via leningen en crowdfunding. De bank financiert ook NieuwLand, een woongroep in de Dapperbuurt, onderdeel van woningbouwvereniging Soweto. Deze vereniging is een bron van inspiratie voor De Nieuwe Meent.

Idealistisch maar mogelijk

De plannen zijn idealistisch. De goed opgeleide bewoners streven naar een diverse samenstelling qua leeftijd, sekse, geaardheid, nationaliteit, en willen statushouders opnemen. Bang voor het stuklopen van woongroepen zijn Balamir en Witty niet. Balamir: “Je moet een beetje inschikken, maar je krijgt er veel voor terug.”


Geen corporatie, maar coöperatie

Amsterdam streeft ernaar dat tien procent van de woningvoorraad in handen van wooncoöperaties komt. Al in 2025 moeten coöperaties van huurders, die anders dan bewoners van huizen van woningcorporaties zelf hun complexen bouwen en beheren, 7000 woningen ontwikkelen of bezitten.

Op middellange termijn dienen zij volgens het deze maand gelanceerde gemeentelijke Actieplan de helft van de nieuwbouw voor hun rekening te nemen. De komende twee jaar zullen meer dan vijftien nieuwe projecten starten.

De Warren won vorig jaar de eerste tender met zelfstandige woningen op Centrumeiland op IJburg. Er is een probleem met de gestegen bouwkosten, maar de initiatiefnemers hopen de bouw toch op tijd te beginnen. Dit jaar volgde De Nieuwe Meent met een tender in de Watergraafsmeer.

Amsterdam kent al een oude coöperatie, Samenwerking (1908), in Oud-Zuid voor middeninkomens. Er bestaan in de stad ook coöperaties die niet hun eigen woningen bezitten. Voorbeelden daarvan zijn De Groene Gemeenschap, dat woningen huurt van Rochdale, en De Halve Wereld en Copekcabana, die huizen afnemen van Ymere. Akropolis is een woongemeenschap van 55-plussers die woningen van De Alliantie beheren.

Vereniging Soweto wil woningen aan diverse groepen verhuren die de huizen zelf beheren.


Bron: Parool. Ton Damen 2 oktober 2019

related posts

UA-135702663-1